 |
Contemplatieve fotografie is een vorm van meditatie in actie. Het gaat erom het moment van fris kijken echt te ervaren voordat we gaan oordelen en labelen, en om dat moment vast te leggen in een foto. We praten dan wel over fotografie, maar het gesprek gaat nauwelijks over fotografie in de technische zin van het woord.
Hèlen Vink - contemplatief fotograaf - noemt het ‘wel belangrijk dat je weet hoe je camera werkt’ maar toch ook weer niet zó belangrijk. "Met de automatische instellingen van de huidige camera’s is het niet meer zo moeilijk om een technisch goede foto te maken. Je hoeft lang niet alles te weten. Het gaat ook niet om het beheersen van de techniek, maar om de manier van kijken die achter je fotografie ligt."
Het ‘goede oog’ waar miksang voor staat, gaat over pure waarneming: de realiteit van alledag zo eerlijk en onbevangen mogelijk waarnemen.
Uit The Practice of Contemplative Photography van Michael Wood en Andy Karr: ‘Alles begint met een beschikbare geest. Met de bereidheid om door iets getroffen te worden. Wij denken doorgaans te veel, ons visueel gewaarzijn is naar binnen gekeerd. Zodra we iets zien, gaan we benoemen en oordelen. We vinden het mooi of lelijk of het is maar niks, en we hebben associaties. Open kijken is een vorm van wakker zijn. Ik heb ook altijd mijn camera bij me, dat herinnert me eraan dat ik beschikbaar ben.’
Als je die open houding hebt, volgt de eerste stap. "Je moet je laten “stoppen” door iets wat je ziet. Dat vond ik zelf in het begin erg moeilijk. Dan zag ik iets en duwde ik het weg. Ik twijfelde, of ik was op weg om iets anders te zien. Vaak liep ik dan weer terug. Nu komt het natuurlijker. Dat is iets waarin je je geest kunt trainen. Nadat je gestopt bent is het van belang niet direct je toestel te pakken.
De tweede stap is die van het visuele onderscheid. Precies kijken wat je gestopt heeft. Wat hoort er wel in de foto, wat niet.
En de derde stap is instellen en de knop indrukken." aldus Hèlen.
Wat is nu het punt waarop het vaak fout gaat? ‘Stap twee. Die is meestal het obstakel. Na de flits van de waarneming wil je gelijk die foto maken. Meestal ben je dan te snel. Na een tijdje ga je je waarneming leren vertrouwen. Door gewaar te zijn wordt de geest vanzelf stiller. Langzaam lopen helpt ook.’ [Bron: Boeddha Magazine]
 |
| Contemplatieve fotografie - Parijs, 2012 - Instagram |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten